Stof tot nadenken

"Onlangs was de klimaattop in Kopenhagen. Meerdere klimaattoppen gingen hieraan vooraf.  Hieronder een column uit 2002, die ik schreef na de top in Johannesburg.  Is er wel wat veranderd sinds die top en hoeveel toppen (floppen) zijn er nog nodig om wat te veranderen? Stof tot nadenken. Johannesburg is voorbij. In uiterst luxe omstandigheden confereerden veel te veel mensen over de grote tegenstellingen in de wereld.

Ervan uitgaande dat de duizenden deelnemers met de beste bedoelingen naar Zuid Afrika waren gekomen is het rendement van deze kostbare top wel erg mager. Vooraf is veel  over deze milieu-top gesproken en geschreven. Het ging over meer dan alleen milieu, over arm, rijk,  broeikaseffect, duurzaamheid en water. Hiermede heb je de grote tegenstellingen bij elkaar.

De ‘rijken’ hebben zorg over milieu, broeikaseffect en duurzaamheid. De ‘armen’ hebben maar één zorg en dat is water, de eerste en belangrijkste bron voor leven.  De zorgen van de rijken zijn het gevolg van hun overvloed. Hun (onze) overvloed en hebzucht lijkt niet te stuiten.
Dit is volgens mijn bescheiden mening ook de oorzaak dat er op grote milieu-conferenties zo weinig wordt bereikt. We zeggen wel dat er wat moet veranderen, maar intussen doen we niets. We gaan gewoon door met onze consumptiemaatschappij. Blijven kopen wat we leuk of nodig vinden. Iedereen heeft veel te besteden en alles moet kunnen. Ik heb de wijsheid niet in pacht, maar feitelijk  zijn we op onze bedrijven ook zo bezig.

Één voorbeeld:
enkele jaren geleden was bij de assimilatiebelichting in chrysanten 2500 lux heel gewoon, nu moet je al 5000 lux hebben om mee te kunnen praten. Ik hoor u al zeggen: je moet het maximale er uit halen, anders kom je niet aan een positief rendement. En zo is het ook. Dat geldt niet alleen voor licht, maar ook voor de andere teeltomstandigheden en de bedrijfsmiddelen.
Door de eisen die de rijke wereld de productie toedeelt  zullen de kosten in de komende jaren alleen maar hoger worden. En als je niet up to date blijft kun je het schudden! Ik weet ook niet hoe het anders moet. Ik constateer slechts. We leven in een visuele cirkel waar we schijnbaar niet uit kunnen of willen komen… of toch wel. Dan zul je het arme deel van de wereld niet met een beetje van ons overschot moeten afschepen, maar onze rijdom met hen delen. Dat is pijnlijk en het milieu is daar niet erg mee gediend, want economische vooruitgang gaat ten koste van het milieu. Het geeft wel te denken!"

Columns