OOGST praktijk 13

8 November 1990

Keuze van ras belangrijk 

 

Het voorzichtige optimisme in de prijsvorming, dat zich vanafbegin augustus heeft gevormd, houdt nog steeds aan.Het lijkt er ook op dat het aanbod op de veilingen in evenwichtis met de vraag. De meeste witte variëteiten liggen ook weer opeen "normaal" prijspeil. Een uitzondering hierop is het ras Pumadat veelal nog 5 tot 10 cent per tak onder de prijs doorgaat.En toevallig is dat het ras waarop wij de afgelopen periode zijnovergegaan. Redenen hiervoor waren de uniformiteit bij de oogst en het "meevallen" van het gewicht. 

 Als Puma een paar centen minder opbrengt, kom je door de genoemde goede eigenschappen toch nog aan hetzelfde metergeld. De andere kant is dat, als het ras niet onder de prijs doorgaat, zo'n ras een extraatje opbrengt en daar zijn we toch voor in de weer. Een andere eigenschap van dit ras is dat het open is. De planten raken elkaar niet zo gauw. Je zou dus wat dichter kunnen planten of de ruimte wat beter kunnen benutten.

 

  In de vijf jaar dat we nu jaarrondchrysanten telen is het gaas door het gebruik wat smaller geworden. De paadjes tussende bedden worden iets breder. Om deze reden zijn we momenteel begonnen met de helft van het gaas te vervangen. We hadden om en om 12 en 11 mazen liggen. De 11 mazen worden nu vervangen door 12 mazen. Zonder dichter te planten kunnen we op jaarbasis 10 takken per m2 meer produceren.  De 10 takken zijn overigens alleen al nodig om de gestegen kosten te compenseren. Een deel van de gestegen kosten zit in het meermalen stomen per jaar, ong. ƒ 3,-- /m2.De besparing omdat we geen bestrijding tegen bodemschimmels meer hoeven uit te voeren staat eigenlijk in geen verhouding. Het is wel een begin, overigens een duur begin, van een verminderd verbruik van bestrijdingsmiddelen. Het Meerjarenplan Gewasbescherming is daar duidelijk over. Het Plan legt een resultaatverplichting op zonder erbij stil te staan of het haalbaar is. Uitgebreid was dit onlangs aan de orde tijdens het Nationaal Tuinbouw Congres.Ik kwam daar tot de conclusie dat, zonder al te veel verlies aankwaliteit, 20 a 25% besparing mogelijk is. Daarna zal het moeilijk zijn nog meer te besparen zonder de kwaliteit te raken die de veeleisende consument tegenwoordig verlangt.

Columns