De column is van 21 jaar geleden.
De drang naar meer grond voor huizenbouw en openbare ruimte was een hot-item.
Onvermijdelijke sanering en hoognodige reconstructie van de Tuinbouw in het Westland was noodzakelijk.
Wat zien we inmiddels in Het Westland?
Hier en daar zijn bedrijven groter geworden en op andere plaatsen zijn nieuwe bedrijven ontstaan. Door verschillende oorzaken is er van een grote reconstructie geen sprake. Bedrijven die qua vorm en afmeting onrendabel zijn, verpauperen of staan leeg en het onkruid tiert er welig. Ook de overheden doen in het hele land ook niet veel aan onkruid en zo verwildert heel Nederland. Is dat terug naar de Natuur? ?
Geen twee maar drie vliegen in een klap.
Minister de Boer van VROM liet half mei een ballonnetje op met de boodschap dat meer ruimte nodig is voor huizenbouw in de Randstad. Concreet betekent dat voor Den Haag, Delft en de Rotterdamse agglomeratie een aanval op het Westland. Pijlsnel werd dit ballonnetje vanuit het Westland kapot geschoten. Er was alom kritiek op de uitlatingen van de minister. Naar mijn mening was die kritiek niet helemaal terecht. Het Westland heeft mijns inziens ook grote problemen die we niet alleen kunnen opknappen. Denk maar aan de komende onvermijdelijke sanering en de hoognodige reconstructie. Daar hebben we, financiele, hulp van de overheid voor nodig. Als je dan merkt dat de minister ook een probleem heeft, moet je die gelegenheid aanpakken om te kijken hoe het een en ander kan worden gecombineerd. Intussen heeft de kortzichtigheid bij de WLTO plaats gemaakt voor realiteitszin op lange termijn. Op termijn zullen bedrijven die qua vorm en afmeting onrendabel zijn gedoemd zijn te verdwijnen. Ook zullen bedrijven moeten afhaken door de malaise. De beschikbaar komende bedrijven zullen niet de hoogste prijs in de markt kunnen maken ook al omdat de ideale bedrijfsgrootte nog steeds toeneemt.
Een grondbank zou een oplossing zijn waarbij aan de ene kant een sociale afwikkeling plaatsvindt voor de tuinder en aan de andere kant de grond beschikbaar blijft tot, indien nodig, een herverkaveling kan plaatsvinden of nodig is voor stadsuitbreiding.
Alles hangt echter niet alleen van de tuinbouw af. Ook de gemeenten zullen achter een dergelijk plan van aanpak moeten staan. Maar ik vraag me af hoe groot het gemeenschappelijk belang van de gemeente politici is om te komen tot daadwerkelijke verbetering op lange termijn. Zij zullen meer regionaal moeten gaan denken. Samenwerken dus. Samenwerken is de gemeenschappelijke belangen laten prevaleren boven je eigen belangen ook als dat bij de volgende verkiezingen wel eens stemmen zou kunnen kosten. Alleen dan kun je een menswaardige sanering creeren en kan het Westland een krachtig glastuinbouw gebied blijven. Bovendien kunnen we hulp bieden aan de minister die een ruimte probleem heeft.
Zo sla je geen twee, maar drie vliegen in een klap