In de wandelgangen

"Deze keer de column: 'In de wandelgangen' Geen speciale reden maar zomaar 'geprikt'.

In de wandelgangen 

Onlangs organiseerde de Vereniging voor Agrarisch Recht een studiemiddag waarin het Kwekersrecht centraal stond.  Bijna honderd juristen, advocaten, breeders en een handjevol telers waren daarbij aanwezig. Het kwekersrecht in relatie tot de nieuwe Zaaizaad- en Plantgoedwet en de EEG wetgeving in relatie tot het UPOV verdrag zijn voor een gewone tuinder behoorlijk pittig. Wat dichter bij huis ligt de ‘omvang van het kwekersrecht’ en het ‘merkenrecht’. Nederland heeft zich op land- en tuinbouwgebied een toonaangevende positie verworven en behoorde tot een van eerste landen die het Kwekersrecht bij wet geregeld hadden. Nationaal is de Zaaizaad- en Plantgoedwet van kracht en internationaal het UPOV verdrag. Op gezette tijden wordt de regelgeving aangepast. Met genoegen heb ik interpretaties op de regelgeving aanhoord en ik kan me voorstellen dat het soms een genoegen is jurist te zijn.
Zeker zo interessant zijn de hersenspinsels die zich ontpoppen tijdens het informele gedeelte op zo’n studiedag. Het is niet de regelgeving zelf, maar het gevolg daarvan. De vergoeding voor het intellectuele eigendom, ofwel de royalty’s.
De wijze van heffen en de hoogten zijn divers. In veel  gewassen wordt sinds jaren royalty per stuk geheven. Mede ingegeven, zoals b.v. bij Gerbera het geval is, dat meer stuks en langer wordt geoogst dan voorheen, zal de royalty heffing op z’n kop gaan. Veel nuances zijn denkbaar. Zoals een heffing per geoogste bloem, per m2 per jaar, percentage van de jaaromzet, enz. enz.. Conclusie: we gaan meer betalen! De breeders moeten zich wel bewust zijn dat ze geen misbruik mogen maken dat in Nederland  alles wordt geregistreerd waardoor controle eenvoudig is. De Nederlandse teler wenst ook niet op te draaien voor het mislopen van buitenlands royalty geld  omdat dit veelal  moeilijker te innen is. ."

Columns