" Heffing.
Een column van 1 mei 2001. De tijd dat er nagenoeg nog geen mogelijkheid was tot de inzet van natuurlijke vijanden. Heffing
De discussie over een heffing op bestrijdingsmiddelen laait weer op. Volgens mij is het niet meer de vraag of die heffing er komt, maar meer hoe hoog wordt deze en wanneer wordt deze ingevoerd. De land- en tuinbouw staat met de rug tegen de muur. Op clementie hoeven we niet te rekenen nu er door onze 'tegenpolen' een massa hysterie is ontketent tegen alles wat met bestrijding of gewasbescherming te maken heeft. Als de regeling inmiddels nog niet is vastgesteld, zal er nog wel een discussie ontstaan over het uitvoeringskader van de heffing. Kies je voor een vast bedrag per kilo of voor een staffel gerelateerd aan de milieu belasting. Ik kan me wel vinden in een staffel, maar onze tegenpolen zullen zeggen dat minder milieu belasting tot meer verbruik zal leiden. En hoe moeten de biologische middelen en gewasbeschermingsmiddelen van natuurlijke oorsprong worden gewaardeerd. Helemaal er buiten houden of zouden ze daar ook wat op vinden?
De kassa moet tenslotte blijven rinkelen. Dat is dan tevens het volgende punt van discussie. Verdwijnt het geld in de bodemloze put van de overheid of wordt het ingezet voor verdere ontwikkeling van de biologisch-geïntegreerde teelt? Door de overheid wordt de heffing bestempeld als een straf voor het niet halen van de MJPG afspraken. De overheid is een ruim begrip in deze want maar liefst vijf ministeries hebben hun inbreng vanuit hun eigen sterk verschillend gezichtspunt. Een lichtpuntje zie ik wel. LNV heeft er, zonder dit duidelijk uit te spreken, wel oren naar de heffing te bestemmen voor onderzoek en ontwikkeling. Uiteindelijk zal politiek beslissen of er een heffing komt en wat er mee gedaan wordt. Voor ons hangt het ervan af hoe vastberaden onze Staatssecretaris de strijd ingaat om de Kamer te overtuigen van het belang van de sector die zij onder haar verantwoording heeft. "