Rabobank op het criminele pad.
Al eerder was is in mijn columns kritisch op de coöperatieve instelling en het coöperatieve gevoel van de Centrale Rabobank achteruit holde, zie ook de column van 4 januari 2014. Inmiddels is na 20 jaar de hele coöperatieve gedachte geheel verloren gegaan. Weet u nog dat in 1995 de bestuurders van de plaatselijke banken verenigd in Rabo Nederland besloten hadden dat de banken coöperatief zouden blijven en dat ze de leden vroegen of zij dat ook vonden en................hoe ze daar dan inhoud aan wilden geven. Ik concludeerde daaruit dat toen al het coöperatieve gedachtegoed te grabbel is gegooid. Ook de betrouwbaarheid heeft mede door de handige jongens die zich rijk dachten te rekenen door de Libor-rente afspraken een enorme deuk opgelopen en heeft 'ons' ook nog een kleine 800 miljoen euro gekost!
Hieronder een bericht uit het AD van December 2015
Hieruit blijkt duidelijk dat de leden niets meer hebben in te brengen.
Rabobank verschiet definitief van kleur op 1 januari 2016
De 106 min of meer onafhankelijke lokale banken zullen zich niet verzetten tegen de fusieplannen die moeten leiden tot één financieel concern met één bankvergunning en één balans. Alle macht komt dan te liggen op het Rabobank-hoofdkantoor in Utrecht. De 106 ledenraden van de coöperatieve Rabobank geven, na ruim 120 jaar, hun juridische en financiële zelfstandigheid op. Van de kluwen van onafhankelijke banken met elk hun eigen bankvergunning resteert straks één coöperatieve Rabobank, onder leiding van de vorig jaar (oktober 2014) aangetreden bestuursvoorzitter Wiebe Draijer.
Rabobank ontstond eind 19de eeuw als een verzameling van kleine boerenleenbanken. Een van de allereerste boerenleenbanken zag het levenslicht in het Westland, het latere hart van de Nederlandse glastuinbouw. Nederland kende eind 19de eeuw twee centrale coöperatieve banken: een noordelijke en een zuidelijke. De banken in het noorden werkten samen in de Coöperatieve Centrale Raiffeisenbank, de banken in het zuiden richtten de Coöperatieve Centrale Boerenleenbank op. in 1972 fuseerden zij tot Rabobank. Het bestuur van Rabobank laat 43 jaar later de ideologische veren helemaal los omdat "de huidige organisatiestructuur op termijn niet houdbaar zou zijn, dit met het oog op toekomstige eisen van toezichthouders als Europese Centrale Bank".
De raad van bestuur kan in de toekomst veel sneller ingrijpen als een lokale lokale bank slecht presteert. Rabobank voert ook een ingrijpende reorganisatie door. Al eerder werd bekend dat daarbij komende jaren duizenden banen verloren gaan.